gemengde media

Tussen land en zee (2023)

Dit project is ontstaan vanuit een ontwerpwedstrijd voor een nieuwe erepenning van de gemeente Dijk en Waard. Ik ontwierp twee penningen. Het Gewonnen Land ter waardering voor langdurige inzet voor de samenleving en De Waterkracht ter waardering voor een bijzondere prestatie. Deze laatste werd verkozen tot winnend ontwerp en zal

vanaf nu haar weg vinden naar mensen die iets bijzonders of moedigs hebben gedaan voor gemeente Dijk en Waard.

Voor mijn ontwerpen heb ik gekeken hoe de geschiedenis van de gemeente het karakter van het gebied heeft bepaald en hoe je dit kunt vertalen naar een beeld. De kluwen eilandjes van Langedijk, ontstaan vanuit moerasland, het strakke verkavelingspatroon van Heerhugowaard, resultaat van de inpoldering van het meer de Grote Waert, en de vorm van de huidige gemeente Dijk en Waard waren de leidraad in mijn ontwerp. De penningen staan samen voor de relatie tussen de mens en de natuur en een door de mens geschapen land. De hoogteverschillen in het ontwerp refereren zowel aan het natuurlijke proces waarbij stukken land door het water worden weggeslagen als aan het menselijke proces van het aanleggen van dijken en de drooglegging van gebieden.

Hongersteen (2022)

Hongersteen (de), grote steen of rots die bij extreem laag water zichtbaar wordt in de rivierbedding of op de bodem van meren. De benaming ontstond omdat men vreesde voor hongersnood als gevolg van rampzalige droogte.

In dit werk zocht ik naar de verwondering en het enthousiasme dat ik bij mijn zoon zie als hij buiten schatten vindt; stenen, schelpen, botten. Vaak voelt het alsof zijn ogen dingen zien die wij al lang zijn vergeten. Zijn generatie zal meer dan ooit de gevolgen van hoe wij met de aarde omspringen ondervinden. Door de klimaatcrisis sterven diersoorten uit, migreren mensen massaal en gaan hele biotopen verloren. Het is de onbevangen blik van een kind die ons opnieuw doet beseffen hoe ongelooflijk de natuur is en hoe onbegrijpelijk dat we alles voor lief lijken te nemen.

Het werk bestaat uit een verhaal en een serie tekeningen en schilderijen.

(...) De jongen roert in de stenenpoel.

'En als de nacht zou vallen, dan kon je hem ook oprapen toch?

Zou de nacht dan een fossiel kunnen worden?

Alle grijze stenen komen van de maan, wist je dat? (...)

Vrij Spel (2021)

Dit werk heb ik samen met Alper Demir, als ontwerpersduo Kaplum, ontwikkeld voor Catwalk: Forces of Nature van Textiel Festival Twente 2021. Het was een half jaar te zien op landgoed Twickel, op het terrein van Museumboerderij Wendezoele.

We vormden het beeld van het Twentse Ros – dat verstrengeld is geraakt met de Twentse identiteit en symbool is geworden voor regionale trots – om tot een monumentaal beeld dat door de seizoenen heen van gedaante verandert en uiteindelijk zelfs gedeeltelijk vergaat, maar waarvan het skelet altijd overeind blijft. Net als de textielindustrie die in Twente ooit groots en bloeiend was, verdwenen leek, maar waarvan de basis, het skelet, de kennis en de geschiedenis, nog altijd daar is om nu opnieuw opgebouwd te worden.

Het werk heeft vanaf juni 2022 een plek gekregen op Pluktuin van Geesje (Oudkarspel)

Rariteitenkabinet (2021)

Rariteitenkabinet is een installatie die bestaat uit een handgemaakte houten tafel, sculpturen en collages van textiel, gedraaid hout, kindertekeningen en een geïntegreerd verhaal.

(...)

Waar ga je heen als je doodgaat?

Ik denk naar het Afrika museum en dan zetten ze je op.

De moeder trekt de trui over zijn hoofd en zijn korte broek over zijn knieën. De golven zijn niet zo hoog, maar de zon ook niet.

Zelfs kinderen, als ze gebrekkig en monsterlijk geboren zijn,

verdrinken we en het is zeker geen woede,

maar rede die het nutteloze van het gezonde scheidt.

(Seneca, De Ira, 40 n. Chr)

‘Niet doen!’ roept de vader, maar de zoon is al gesprongen. Hij glundert. De kuil heeft hem opgeslokt. Zijn voeten worden nat. Ze hebben de zee bereikt.

Wanneer word ik dan ziek mama?

Je wordt niet ziek.

Maar als ik ziek word, wanneer dan?

(...)

Hodofobie

(geen titel), expositie Space Forms in Kunsteyssen, Alkmaar

'De wereld leek alleen vanzelfsprekend als je er net als de anderen met een bepaalde snelheid, zestien beeldjes per seconde, doorheen liep. Ik had nooit beseft hoe snelheid de waarneming beinvloedt, hoe dicht je bij de wereld komt zoals die echt is als je erin stilstaat, als een boom.'

(Bernlef, De onzichtbare jongen, 119.)

(geen titel)

' Zo was het voortdurend, een wereld vol lege plekken, waarin je in allerlei constellaties was opgetreden, gesprekken, ruzies, liefdes, en op al die lege plekken dwaalde een spook van je rond, een onzichtbare, verlopen dubbelganger die die ruimten met geen enkel atoom kon vullen, een vroegere aanwezigheid die nu een afwezigheid geworden was en zich op die plaats vermengde met de afwezigheid van weer anderen, een rijk van verdwenenen en doden.'

(Cees Nooteboom, Allerzielen, 38)

Anna van Gerve

schrijver, beeldend kunstenaar