Anna van Gerve
schrijver, beeldend kunstenaar
artikelen
Work Home Apart Together: wonen en werken in Amsterdam door de eeuwen heen
De Witte Raaf editie 179, januari-februari 2016
Dit artikel bespreekt de expositie WHAT? Work home apart together (samengesteld door ARCAM en architectuurhistoricus Fred Feddes), die tot 13 maart 2016 te zien was in het voormalige hoofdkantoor van de ING. De expositie speelt in op een nieuw verschijnsel, namelijk dat steeds meer mensen wonen en werken weer dichter bij elkaar willen brengen. Deze behoefte is niet alleen ontstaan door irritatie over files en het verlangen naar een duurzamer leven, maar ook door het feit dat er, zeker in een stad als Amsterdam, steeds meer zzp’ers (zelfstandigen zonder personeel) zijn. Aan de hand van thema’s als het ambachtshuis, de dienstwoning en het collectief laat WHAT? een rijke geschiedenis aan woon-werkvormen zien die inspirerend kunnen zijn voor de toekomst. Bovendien wordt deze geschiedenis in een grotere, stedelijke context geplaatst.
LEVS architecten in Nederland en de Dogon
De Witte Raaf editie 178, november-december 2015
Dit artikel bespreekt de expositie Twee werelden, één gedachte die van 14 september tot en met 29 november te zien was in het ABC Architectuurcentrum Haarlem. In deze expositie spiegelt het Amsterdamse architectenbureau LEVS architecten, geleid door Marianne Loof, Adriaan Mout en Jurriaan van Stigt, zijn Nederlandse projecten aan die in de Dogon. De boodschap is dat, ondanks de enorme afstand en het geweldige cultuurverschil tussen beide landen, aan alle projecten eenzelfde ontwerpfilosofie ten grondslag ligt. ‘Voor beide is vakmanschap nodig’, aldus LEVS, ‘kennis van grondstoffen, inzicht in de lokale cultuur, gevoel voor esthetiek en oog voor wat de samenleving nodig heeft.’
Een nieuwe dialoog met de natuur. De positie van Louis le Roy in de ontwikkeling van natuurlijker openbaar groen in de jaren zeventig
Stadsgeschiedenis 9 (2014) 2, augustus 2015
In de jaren 1970 werd Louis G. le Roy (1924-2012) bekend vanwege zijn ecologische experimenten in de openbare ruimte. Zijn autonome project de Eco-kathedraal, waar hij zich vanaf 1983 volledig aan wijdde, heeft echter veruit de meeste aandacht gegenereerd in de vakliteratuur. Dit brengt het gevaar met zich mee dat Le Roy als eenling en buitenstaander wordt neergezet en niet in de context van de tuin- en landschapsarchitectuur wordt bekeken. Het is zeer de vraag of deze karakterisering van Le Roy wel voldoende recht doet aan zijn werk en motivaties. Op basis van drie vergelijkende analyses (met heemparken, natuurparken en wijkgroen) laat dit artikel zien hoe Le Roy's theorie en praktijk zich verhielden tot het denken over en omgaan met natuur in de stedelijke omgeving in de jaren 1970. Op die manier kan een beter begrip verkregen worden van Le Roy's plaats in de tuin- en landschapsarchitectuur en van de waarde van zijn gedachtegoed voor de hedendaagse samenleving.
Towards Biodiverse Cities
Research Project Building for Biodiversity, april 2015
Op het moment staat Nederland niet bekend als een land dat erg progressief of actief is wanneer het aankomt op het verhogen van biodiversiteit in de stad. Dit is echter niet altijd zo geweest. In de jaren zeventig had Nederland een voortrekkersrol op het gebied van ecologisch groen in de stedelijke context. Vanuit Engeland en Zweden werden excursies ondernomen naar Nederlandse projecten, er werden verslagen geschreven, symposia en workshops georganiseerd en projecten in eigen land ontwikkeld. Dit gegeven vormde de aanleiding voor het maken van een tijdlijn waarin alle projecten, personen, publicaties en gebeurtenissen zijn opgenomen die van belang zijn voor een ontwikkeling naar biodiverse steden. Het boek 'Towards biodiverse cities' geeft een thematisch en grotendeels chronologisch overzicht van alle onderdelen van deze tijdlijn.
Towards Biodiverse Cities bestaat uit de volgende hoofdstukken:
Instructive parks, Heemparks, Environmental Awareness, Nature Gardens, Urban Forestry, Self-organization & Community Participation, England, Sweden, Nurseries, Aesthetics & Perennials, Sustainable Development, Natural Playgrounds, Ecologische Hoofd Structuur, Biodiversity, Urban Nature, Biodivercities
De Ring A10 een monument?
Blauwe Kamer. Tijdschrift voor landschapsarchitectuur en stedenbouw nr. 5 oktober 2014
"Zonder aandacht voor de culturele dimensie blijven we snelwegen zien als een noodzakelijk kwaad dat we het liefst verdringen achter geluidsschermen", schreef journalist Tijs van den Boomen ooit in zijn boek Asfaltreizen. Tijdens een debat op Open Monumentendag verdedigde hij het spraakmakende idee om de Amsterdamse ringweg A10 tot monument uit te roepen.
De nieuwe campus: ontmoeting centraal
Archined, 3 maart 2014
Tijdens de architectuurlezing ‘De clou van de campus’, die Arcam op maandag 11 februari organiseerde, gaven drie sprekers hun visie op de campus. Uitgangspunt was het idee dat ontmoetingen in de fysieke ruimte essentieel zijn voor kennisontwikkeling en overdracht en dat innovatie daarmee kan worden gestimuleerd. Met welke ruimtelijke middelen kun je toevallige ontmoetingen tot stand brengen? Hoe hecht je mensen aan een plek? Wat voor plaats kan een campus in de stad innemen? Vanuit drie verschillende invalshoeken - wetenschappelijk onderzoek, ontwerpend onderzoek en gerealiseerd werk - werd gezocht naar antwoorden op deze vragen. Opmerkelijk was hoezeer de discussie leek te raken aan de manier waarop in de jaren zeventig over architectuur werd nagedacht, zonder dat hier door de sprekers specifiek aan gerefereerd werd. Ontmoeting, kleinschaligheid, multifunctionaliteit: de thema's uit de jaren zeventig zijn terug.
Robert Smithson: de wereld als kaart
Simulacrum jaargang 22 nr. 1, Natuur(lijk)
Dit artikel laat zien hoe cartografie als rode draad door het werk en denken van Robert Smithson (1938-1973) loopt. In juli 1966 kreeg Smithson opdracht om een sculpturaal werk te maken voor Dallas-Fort Worth Airport in Texas. Daar raakte hij gebiologeerd door de dialoog tussen binnen en buiten. Tijdens zijn werk op de luchthaven werd Smithson omgeven door onder meer luchtfoto's en landkaarten, materialen waar hij nooit eerder mee gewerkt had. Vanaf dat moment begon hij in zijn werk de mogelijkheden van cartografie te onderzoeken.
Wilde dieren in het Vaticaan. Paus Leo X, de olifant Hanno en Rafael
Andere wegen naar Rome. Nieuwe visies op kunst en cultuur uit de Italiaanse hoogrenaissance, 1 juli 2013
In dit artikel wordt nagegaan welke rol uitheemse dieren speelden in de pauselijke samenleving van de 16e eeuw. Paus Leo X bezat een rijke dierenverzameling, waarvan olifant Hanno de publiekslieveling was. Na zijn dood werd hij herdacht met een levensgroot monument. Maar ook de andere dieren, zoals leeuwen, papegaaien en luipaarden, waren van grote betekenis in het Vaticaan. Op de muren van de Loggetta van Biebiena en de Loggia van Rafael wemelt er van. Exotische dieren waren onderdeel van een politieke beeldtaal die typisch was voor Leo X en zijn familie de' Medici.
De tuin als buitenkamer – een vergelijking van drie tuinarchitecten in het Interbellum; Bergmans, Tersteeg en Ruys
Cascade bulletin voor tuinhistorie, 25 oktober 2013
In dit artikel wordt aangetoond dat tuinarchitect John Bergmans (1892-1980) niet alleen een ‘plantenman’ was, maar wel degelijk ook vanuit zijn eigen ontwerpprincipes werkte.
De schaduwzijde van een perfecte ordening
Archined, 25 oktober 2013
Dit is een artikel over de documentaires 'Kleiburg, de laatste Bijlmerflat' (2013, Jeroen Visser), 'Conversations in Milton Keynes' (2011, Ingo Baltes) en 'The Pedway, Elevating London' (2013, Chris Bevan Lee). Alle drie tonen ze de mankementen en teloorgang van de modernistische stedenbouw, maar een tweede leven lijkt zich aan te dienen.
Casa Malaparte, een gelaagd gebouw: receptiegeschiedenis van de jaren 1940 tot heden
Artikel gebaseerd op mijn bachelorscriptie
Student Research Conference 2012
Op het Italiaanse eiland Capri staat een villa die gebouwd is tussen 1938 en 1942: Casa Malaparte. Dit gebouw heeft velen geintrigeerd. Gedurende de jaren zijn er verschillende interpretaties van het gebouw boorbij gekomen. Het is onder andere een meesterwerk van de architect Adalberto Libera genoemd, een huis van rites en rituelen, een fort van een schrijver en het hoogtepunt in de architectuur die geinspireerd is door de lokale bouwstijl van het Mediterrane gebied. Centraal in dit artikel staat de vraag op wat voor wijze Casa Malaparte vanaf haar ontstaan geinterpreteerd is. Ik onderzoek waarin de interpretaties van elkaar verschillen en hoe deze verschillen te verklaren zijn. Hierbij beperk ik mij tot de interpretaties van architectuurhistorici en historici. Daarnaast ga ik na of er sprake is van een bepaalde ontwikkeling in de betekenisgeving en, zoja, wat daarvoor de onderliggende reden is.
Gek of Geniaal
hard//hoofd, 18 juni 2012
Andy Warhol had zeshonderd kartonnen tijdscapsules, Glenn Gould nam iedere dag zijn bloeddruk op en weigerde mensen de hand te schudden. Wie is de gek, wie de genie, en wie bepaalt dat eigenlijk?
Casa Malaparte: architectuur vs. natuur
hard//hoofd, 16 december 2011
Casa Malaparte is een huis op de uiterste punt van Capri. Het gebouw is een knooppunt van persoonlijke verhalen, filosofische opvattingen, tegenstellingen en emoties. Het wordt ook wel de Kasematte genoemd, wat zowel bunker als gekkenhuis betekent.